Το playGRound είναι η πρώτη ελληνική ηλεκτρονική πλατφόρμα φιλοξενίας αποκλειστικά σύγχρονων ελληνικών θεατρικών έργων που διατίθενται ελεύθερα προς ανάγνωση. Στόχος του είναι η σύνδεση των κειμένων του 21ου αιώνα με θεατρικές ομάδες, σκηνοθέτες και παραγωγούς αλλά και η δημιουργία μιας κοινότητας συγγραφέων οι οποίοι/ες αλληλεπιδρούν και συνδημιουργούν.
Στο πλαίσιο της λειτουργίας του, με χαρά ανακοινώνει την ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου λειτουργίας της συγγραφικής ομάδας PlayGRoup. Η ομάδα συστάθηκε το 2021 μετά από πρόσκληση στους/τις συγγραφείς που συμμετέχουν στην πλατφόρμα. Εργάστηκε με μηνιαίες διαδικτυακές συναντήσεις και ισότιμη συμμετοχή όλων των συγγραφέων και συνετέλεσε στη δημιουργία έντεκα νέων σύγχρονων ελληνικών θεατρικών έργων.
Τα έργα που παράχθηκαν εκπροσωπούν πολλά είδη δραματουργίας:
Μια κωμωδία «Του Γιατρού» για τη διαχείριση της ευαισθησίας μας παρουσιάζει η Μαργαρίτα Αλεξανδράκη.
Μια σουρεαλιστική κωμωδία επιστημονικής φαντασίας για τη φθορά της εξουσίας αποτελεί και το έργο «Αμετιμουχαμέτωφ ο Τρίτος» του Βαγγέλη Παπαδιόχου. Στο έργο παρακολουθούμε το ταξίδι ενός αδίστακτου δικτάτορα και του αρχιθαλαμηπόλου του στον Πλανήτη Σείριο και τη διάδρασή τους με μια τεχνολογικά ανεπτυγμένη φυλή που είναι οργανωμένη σύμφωνα με τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας.
Ο Δημήτρης Φούτσιας συνέθεσε το έργο «Οι Μέλισσες στον Πόλεμο» που πραγματεύεται την αλλοτρίωση του ανθρώπου που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή που είναι προ των πυλών. Η άφιξη ενός ξένου θα διαταράξει την φιλήσυχη ζωή ενός ζευγαριού που ζει σε ένα αγρόκτημα μαζί με τον έφηβο γιο τους καλλιεργώντας αμυγδαλιές. Κάποιος πρέπει να πληρώσει άμεσα για τον αφανισμό των μελισσών.
Ο Δημήτρης Γραμμένος στο έργο του «1+1 = μπλε» παρουσιάει ένα διαδραστικό έργο όπου οι θεατές συμμετέχουν δημιουργώντας, καθορίζοντας με αυτό τον τρόπο την εξέλιξη της υπόθεσης. Το έργο πραγματεύεται μια ερασιτεχνική ταχυδακτυλουργική παράσταση από έναν μαθητευόμενο μάγο και τη φανταστική βοηθό του, το ταξίδι μεταμόρφωσης μέσα στο κεφάλι του μάγου και την προσπάθειά τους να επιστρέψουν πίσω στον «πραγματικό» κόσμο, εξερευνώντας διάφορες πτυχές της δημιουργικότητας και της δημιουργικής σκέψης.
Οι «Ψόφιες μύγες», είναι ένα έργο σκληρού ρεαλισμού της Μαρίας Δριμή που μας μεταφέρει στη δεκαετία ‘80 σε ένα ορεινό ελληνικό χωριό. Μια οικογένεια κτηνοτρόφων ζει σε συνθήκες απομόνωσης, με μοναδική ασχολία τις αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Τα παιδιά έχουν εγκαταλείψει το σχολείο και εμφανίζουν σημάδια κοινωνικής υστέρησης, ενώ η έλευση ενός ξένου θα αποτελέσει καταλύτη για την αποκάλυψη κρυφών μυστικών.
Στο ρεαλισμό κινείται και το «Ρόζυ», το έργο της Αδαμαντίας Ξηρίδου. Ένα σκυλί, κλοπιμαίο εύρημα από διάρρηξη, μετατρέπεται σε εργαλείο συναισθηματικών χειρισμών ανάμεσα σε τρεις ανθρώπους. Ένα έργο για τη σταδιακή ηθική αποσάθρωση του καθενός από τους τρεις χαρακτήρες και της μεταξύ τους σχέσης, που κρατούσε από τα μαθητικά τους χρόνια.
Η Ειρήνη Σοφιανού μας δίνει ένα έργο για τη μοναξιά και το αδιέξοδο στις σχέσεις των ανθρώπων. Στο «Κόκκινα χείλη και ψηλά τακούνια», μια πλαστική κούκλα του σεξ, ανατρέπει την καθημερινότητα ενός μεσήλικα γιου και της μητέρας του που πάσχει από άνοια, δημιουργώντας κωμικές αλλά και τραγικές καταστάσεις.
Στο έργο «Hikimori» η Κατερίνα Σταθοπούλου πραγματεύεται το ζήτημα της μοναξιάς και της κοινωνικής απομόνωσης. Μια «μισθωμένη αδελφή» επιστρατεύεται για να βοηθήσει ένα νεαρό που έχει αποτραβηχθεί από τη ζωή. ‘Όμως ποιος θα βοηθήσει ποιον σε αυτή τη σχέση;
Στο «Ελάφι με κάστανα», η Ιωάννα Θεοδοσιάδου θίγει το ζήτημα της ευθανασίας και της δωρεάς οργάνων τοποθετώντας το σε μια δυστοπική κοινωνία. Δύο άνθρωποι, κλεισμένοι σε γυάλινα δωμάτια και ένα ρολόι που μετράει αντίστροφά θα αποφασίσουν εάν επιθυμούν να λάβουν μέρος σε ένα πείραμα.
Στα όρια της επιστημονικής φαντασίας κινείται και το «Madre Morta», του Δομήνικου Κοντολέων, ένα έργο που θέτει το ζήτημα της επιστροφής στη ζωή μιας νέας γυναίκας και μάνας και τον αντίκτυπο της επιστροφής της στις ζωές των μελών της οικογένειάς της.
Τέλος, η «Έκθεση» της Κατερίνας Λουκίδου πραγματεύεται το κίνημα metoo, μέσω της φεμινιστικής προσέγγισης του μύθου της Μέδουσας. Η Μαίρη, επιμελήτρια σε ένα Μουσείο, ετοιμάζει την τελευταία της έκθεση με θέμα τη Δικαίωση. Το άγαλμα της Μέδουσας, ως κεντρικό έκθεμα, ασκεί μια καταλυτική επιρροή επάνω της ώστε να να καταγγείλει το βιασμό της από τον Πρόεδρο του ΔΣ του Μουσείου.
Το playGRound δημιουργήθηκε τον Ιούνιο 2020 από τους συγγραφείς Μάνο Κουνουγάκη και Κατερίνα Λουκίδου και αυτή τη στιγμή φιλοξενεί 100 θεατρικά έργα από 51 συγγραφείς. Όλα τα έργα διατίθενται ελεύθερα για ανάγνωση από τους/τις δημιουργούς και προστατεύονται με άδειες creative commons. Τα έργα που γίνονται δεκτά για δημοσίευση είναι ελάχιστης διάρκειας 45’, ενώ για τη διευκόλυνση της αναζήτησης, παρέχονται συγκεκριμένα φίλτρα.
Συνεχίζουμε την προσπάθειά μας να παρέχουμε ένα χώρο έκθεσης, συγγραφής και παραγωγής παραστάσεων που βασίζονται σε σύγχρονα και πρωτότυπα έργα.
Η playGRoup_2 ξεκίνησε ήδη τις πρώτες της συναντήσεις, ενώ παράλληλα ξεκίνησε και η playSHORT, ομάδα γραφής μικρής φόρμας.
Περισσότερες πληροφορίες στη διεύθυνση: play-ground.gr