• Τι σε ελκύει στη θεατρική γραφή;

Το γεγονός ότι τα θεατρικά έργα γεννιούνται για να παρουσιασθούν ζωντανά επί σκηνής είναι από μόνο του άκρως γοητευτικό. Όπως και η διαδικασία της ταυτόχρονης δημιουργίας διαφορετικών, μεταξύ τους, χαρακτήρων. Τα ατέρμονα ταξίδια μέσα στο νου τους. Πλάθεις τους ήρωες και τους αφουγκράζεσαι. Αφουγκράζεσαι τα μύχιά τους και βάζεις στο στόμα τους λόγια που φαντάζεσαι πως ίσως χρησιμοποιούσαν ο ένας απέναντι στον άλλο. Μιλάς για λογαριασμό του καθενός. Είσαι την ίδια στιγμή και ο πρωταγωνιστής και η γυναίκα του και ο φίλος του και ο εχθρός του. Και ο θύτης και το θύμα. Γίνεσαι πολλαπλός. Μπαίνεις σε ρόλους κι αλλάζεις πρόσωπα. Ένα διαρκές παιχνίδι με τις λέξεις και με το ύφος.

• Για ποια θέματα θέλεις να μιλήσεις ως θεατρικός συγγραφέας;

Τα περισσότερα θέματα προκύπτουν κατά την διάρκεια της συγγραφικής διαδικασίας. Δεν ξεκινώ με καθορισμένη θεματολογία. Αρχίζεις να γράφεις και το έργο σε οδηγεί. Τα ενδότερα σου είναι αυτά που σου υπαγορεύουν τις φράσεις και τις ιδέες, οι οποίες πολλές φορές μπορεί και να μεταφέρουν μηνύματα. Ίσως πάλι και όχι. Θεωρώ πάντως πως κάθε έργο μπορεί να τύχει πολλαπλών αναγνώσεων.

Μέχρι σήμερα, στα έργα μου έχουν προκύψει μελλοντικές δυστοπίες και χαρακτήρες με διαφορετικότητα. Με σπάνιες ικανότητες ή ιδιόμορφα χαρακτηριστικά.

• Ποια διαδικασία ακολουθείς κατά τη διάρκεια της συγγραφής ενός έργου;

Δύο τεχνικές. Τα έργα μπορεί να προκύπτουν είτε ελεύθερα, χωρίς προηγούμενο  πλάνο (γράφεις και σε καθοδηγούν οι αυθόρμητες σκέψεις), είτε με τη δημιουργία προκαθορισμένης δομής η οποία ακολουθείται μέχρι την ολοκλήρωσή τους. Η καθεμία τεχνική, είναι αποτέλεσμα της διδασκαλίας δυο ξεχωριστών ανθρώπων της Σχολής Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής του Θεάτρου Πορεία στην οποία είχα την τύχη να φοιτήσω. Του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και του Θανάση Τριαρίδη. Τα έργα μου που ακολούθησαν τη δομή δημιουργήθηκαν κι ολοκληρώθηκαν σχεδόν αβίαστα. Τα ελεύθερα πλάνου γεννήθηκαν και ωρίμασαν έπειτα από πολλούς, αλλά γλυκούς, πόνους. Αγάπη και για τα μεν και για τα δε.

• Ποιος είναι ο αγαπημένος χαρακτήρας από τα έργα σου. Μίλησέ μας για αυτόν;

Αν και είναι δυσχερές το να επιλέγεις μεταξύ των παιδιών σου, θα απαντούσα μάλλον ο «Οσφρηστής». Ο νεαρός, ο οποίος σε μια μελλοντική δυστοπία με τους ανθρώπους να έχουν απολέσει την αίσθηση της όσφρησης, έχει εκ γενετής το μοναδικό χάρισμα να αντιλαμβάνεται τις μυρωδιές. Και προσπαθεί, ως άνθρωπος που οσφραίνεται σε μια κοινωνία πλήρους ανοσμίας,  να μεταφέρει στον κύκλο του με λόγια αυτό που δεν περιγράφεται: την οσμή των πραγμάτων. Ευχή και κατάρα. Ένα είδωλο ή μήπως ένας τρελός;

• Με ποιον χαρακτήρα από τα έργα σου θα μπορούσες να γίνεις φίλος;

Με τον Οσφρηστή. Και με τον Άργο, το υβρίδιο με κεφάλι σκύλου που ζει επίσης σε μια δυστοπική κοινωνία του μέλλοντος και αυτοθυσιάζεται.

• Ποιο έργο σου θα ήθελες να ήταν το επόμενο που θα έβλεπες στη σκηνή; Γιατί;

Εδώ, θα ξεγλιστρήσω παραφράζοντας: Είναι όλα τους παιδιά μου.

• Ως ηθοποιός ποιον χαρακτήρα από τα έργα σου θα ήθελες να παίξεις;

Αν ήμουν, θα επέλεγα τον Άργο. Κουβαλά βαθιά μέσα του την ιδέα της αυτοθυσίας.

• Ποιον χαρακτήρα από έργο άλλου συγγραφέα θα ήθελες να παίξεις;

Αν ήμουν, θα διάλεγα τον ρόλο του Πατέρα από το ομώνυμο θεατρικό του Αύγουστου Στρίντμπεργκ.

• Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου θεατρικοί και όχι μόνο συγγραφείς;

Βαθιά ψυχογραφικά τα έργα του Ερρίκου Ίψεν. Λογοτεχνικώς, με συνεπαίρνουν τα διηγήματα και οι νουβέλες του Στέφαν Τσβάιχ και τα μυθιστορήματα του Μάριο Βάργκας Λιόσα. Κατά τα λοιπά, σκαλίζει την ψυχή μου η γραφή του Νίκου Καζαντζάκη και επαναπροσδιορίζομαι με τα βιβλία του Έκχαρτ Τόλε.

• Πιστεύεις πως υπάρχουν καλές νέες φωνές στην ελληνική δραματουργία;

Νομίζω πως υπάρχει πλουραλισμός και ποιότητα στον χώρο της σύγχρονης ελληνικής θεατρικής γραφής. Ευχής έργο θα ήταν να φθάσουν κάποια στιγμή και με κάποιο τρόπο τα θεατρικά αυτά στους κατάλληλους αποδέκτες, ώστε να πάρουν το δρόμο τους για την σκηνή, η οποία είναι άλλωστε και ο φυσικός τους προορισμός. Να ένα δυνατό στοίχημα.

• Ποιος ηθοποιός θα ήθελες να παίξει σε έργο σου; Σε ποιο;

Θα αποτελούσε τιμή μου η παράσταση έργου μου στη σκηνή ακόμη και από ερασιτεχνικές ομάδες. Αν στρέψω την ερώτηση σε αγαπημένο ηθοποιό, θα ομολογήσω πως μαγεύομαι από τις ερμηνείες του Νίκου Κουρή. Και πως λάτρεψα την απαγγελία του Κώστα Βασαρδάνη στο απόσπασμα από τον «Οσφρηστή».

• Ποιος σκηνοθέτης θα ήθελες να σκηνοθετήσει έργο σου;

Αληθινή απόλαυση τα σκηνοθετικά ευρήματα και ο λυρισμός του Άρη Μπινιάρη.

Η ουτοπία μου περιλαμβάνει ακόμη καταξιωμένους ανθρώπους του χώρου όπως ο Δημήτρης Τάρλοου, η Ελένη Σκότη, ο Θωμάς Μοσχόπουλος. Να συνεχίσω;

• Σκέψου τρία στοιχεία ενός έργου, το οποίο θα σου άρεσε να γράψεις στο μέλλον;

Ένα έργο που θα ήταν ταυτόχρονα κωμικό, λυρικό και επίκαιρο.

• Ποιον συγγραφέα θα ήθελες να γνωρίσεις;

Τον Νίκο Καζαντζάκη.

• Ένα αγαπημένο σου απόσπασμα από θεατρικό σου έργο;

Ο μονόλογος- κατάθεση ψυχής του Άργου στην τελευταία σκηνή του ομότιτλου έργου.

• Ένα αγαπημένο σου απόσπασμα από έργο άλλου συγγραφέα;

Ο ακροτελεύτιος διάλογος μεταξύ Σολάνζ και Κλαίρης στις «Δούλες» του Ζαν Ζενέ.

• Αν μπορούσες να ζήσεις στον κόσμο ενός θεατρικού έργου, ποιον θα διάλεγες;

Μάλλον, θα περίμενα τον Γκοντό…